Nie należy spoufalać się z personelem ani zamęczać personelu zbytecznymi pytaniami lub częstymi poleceniami. Można jednak poprosić pokojową: „Czy nie mogłaby mnie pani obudzić jutro o 6 rano?” Albo zapytać portiera: „Czy mógłby mnie pan poinformować, o której godzinie odchodzi pociąg do X?”
Za korzystanie z telefonu trzeba płacić. Nie wolno prowadzić trzech rozmów, a uregulować należność za jedną. Mała wprawdzie rzecz, lecz wielki wstyd. Wychodząc klucze od pokoju zostawia się zawsze u portiera. Pamiętajmy o tym nawet wtedy, gdy klucz nie ma kółka lub dużego klocka, który nie mieści się w kieszeni.
Napiwek jest zwykle sprawą rozstrzyganą według własnego uznania, ponieważ właściwie wszędzie dolicza się do rachunków procent za obsługę. Dając napiwek róbmy to w sposób kulturalny, uprzejmie, z uśmiechem i serdecznym podziękowaniem.
Kierujmy się przy tym rozsądkiem, a nie skąpstwem lub nadmierną hojnością. Wymiana ukłonów w dużych hotelach praktykowana była dawniej między sąsiadami i częściej spotykającymi się gośćmi, w małych – obowiązywała zwyczajowo wszystkich. Obecnie jednak nie pozdrawiamy osób, którym nie byliśmy przedstawieni. Tylko w pensjonatach, ponieważ zasiadamy przy wspólnym stole i przeważnie już znamy się z widzenia, kłaniamy się sobie wzajemnie.
Leave a reply